برنامه بازنشستگی برای نسل جدید

با ورود نسل جدید به بازار کار و همچنین تغییر نحوه زندگی افراد، برنامه ریزی برای بازنشستگی نیز نیاز به بازنگری دارد. امروزه با تغییر سبک زندگی و افزایش امکانات، بسیاری از افراد تمایل دارند تا بعد از بازنشستگی فعالیت‌هایی را انجام دهند و زندگی خود را بهتر و معنی‌دارتر کنند. بنابراین، برای نسل جدید برنامه‌های بازنشستگی باید شامل مواردی مانند سرمایه‌گذاری در زمینه‌های متنوع، ایجاد شبکه‌های اجتماعی فعال و حضور در فعالیت‌های مرتبط با علایق شخصی باشد. این رویکرد جدید به بازنشستگی، به افراد این امکان را می‌دهد تا در دوران پایانی زندگی خود احساس موفقیت و رضایت بیشتری داشته باشند .

پیش بینی برنامه بازنشستگی برای نسل جدید

نسل جدید، یا همان “نسل Z”، افرادی هستند که بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۰ متولد شده‌اند. این نسل با نگرشی آرام‌تر و خوش‌بینانه‌تر به زندگی، به تأمین امنیت مالی بلندمدت خود پیش گرفته است. از آنجا که به مفهوم “زندگی در لحظه” اعتقاد دارند، کمتر به بازنشستگی اهمیت می‌دهند و برای آن برنامه‌ریزی می‌کنند.

اما در مورد ایران، قانون بازنشستگی تغییراتی را تجربه کرده است. از فروردین ۱۴۰۳، با اجرای ماده ۲۹ برنامه هفتم توسعه، حداقل سن لازم برای بازنشستگی به ۵۳ سال در سال اول اجرای این برنامه کاهش یافته است. همچنین، زنان شاغلی که از زمان لازم‌الاجرا شدن قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت مصوب ۱۴۰۰، صاحب فرزند یا فرزندان شده‌اند، به ازای هر فرزند از یک‌سال کاهش سن بازنشستگی برخوردار می‌شوند.

به همین ترتیب، نسل جدید در ایران نیز باید با توجه به این تغییرات، برنامه‌ریزی مالی مناسب برای بازنشستگی خود را انجام دهند که شامل؛ مدیریت مالی، سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه، و تدوین برنامه‌های مالی بلندمدت می‌شود. البته، همچنان می‌توانند به سبک خودشان، با لذت و ایده‌آل‌گرایی به زندگی نگاه کنند، اما برنامه‌ریزی مالی نیز بخش مهمی از این داستان است.

بیمه عمر و برنامه مکملِ بازنشستگی برای نسل جدید

واقعیت این است که برنامه های بازنشستگی آینده در ایران با چالش های فراوانی همراه است. از یک سو هرم جمعیتی رو به پیری است و این جمعیتِ مسن باید حقوق بازنشستگی دریافت کنند و از سوی دیگر نسل جدید و جوان تر رویکرد متفاوتی نسبت به زندگی دارند که باعث می شود روندهای تدوین و اجرای برنامه های بازنشستگی برای آنها ویژه تر باشد. این موضوع قطعاً زنگ خطری برای سازمان های بازنشستگی به حساب آمده و اگر نتوانند به درستی برنامه ریزی کنند، کشور با مشکلات زیادی روبرو خواهد بود. 

در این میان شرکت های بیمه خصوصی و به ویژه شرکت های بیمه زندگی می توانند نقش مهمی در تدوین برنامه های مکمل بازنشستگی برای نسل جدید داشته باشند. برون رفت از مشکلات بازنشستگی در ایران قطعاً نیازمند ورودِ شرکت های بیمه زندگی به تدوین برنامه های مکمل بازنشستگیِ کارآمد است. شرکت های بیمه زندگی با طراحی محصولات جدید بازنشستگی در قالب بیمه های عمر می توانند برای حل مشکلات بازنشستگیِ نسل جدید بسیار کمک کننده باشند.

شرکت های بیمه محصولات مرتبط به بیمه های بازنشستگی را باید به گونه ای طراحی و عرضه کنند که تأمین کننده مالی افراد در زمان بازنشستگی بصورت “پرداخت های مستمری” و همچنین دریافت “پوشش های بیمه ای برای ازکارافتادگی، حوادث یا بیماری” در ِآینده باشد. 

برنامه بازنشستگیِ بیمه عمر و رشد اقتصادی

با ورود شرکت های بیمه به برنامه های بازنشستگی کشوری، در عین حال که می توان به حل مشکلات آتی بازنشستگی در ایران کمک کرد بلکه فرصت بزرگی است برای شرکت های بیمه تا با سرمایه گذاری در بازارهای مالی و رشد تولید به ایجاد جریان مالی مؤثر در کشور کمک کرد و در نتیجه به رشد اقتصادی منجر گردد. 

در بیمه های عمر اندوخته دار حق بیمه از همه بیمه گذاران بیمه های زندگی دریافت شده و شرکت های بیمه آن را بصورت تجمیعی در بازارهای مالی سودآور سرمایه گذاری می کنند. همچنین بخشی از این آورده های مالی وارد فرایندهای تولیدی شده و به رشد تولید ناخالص داخلی کشور و اشتغال زایی جوانان منجر می شود.  

به همین دلیل نیاز است که شرکت های بیمه بیش از هر زمان دیگری برای چنین امری پیشتاز باشند. 

برنامه های بازنشستگی در کشورهای توسعه یافته

در سراسر جهان، سیستم‌های بازنشستگی متفاوتی وجود دارند و هر کشور بر اساس شرایط خود، نظام‌های مختلفی را برای تأمین امنیت مالی در دوران بازنشستگی اجرا می‌کند. اجازه دهید به برخی از کشورها و سیستم‌های بازنشستگی‌شان نگاهی بیندازیم:

آلمان:

در آلمان، سیستم بازنشستگی به عنوان یکی از مهم‌ترین نظام‌های تأمین اجتماعی شناخته می‌شود. این سیستم شامل ترکیبی از بیمه‌های دولتی و خصوصی است. بیمه بازنشستگی دولتی (تأمین اجتماعی) از طریق کمیته‌های منطقه‌ای اداره می‌شود و به تأمین درآمد بازنشستگی افراد کمک می‌کند. همچنین، بیمه بازنشستگی خصوصی نیز توسط شرکت‌های بیمه ارائه می‌شود.

آمریکا:

در ایالات متحده، سن بازنشستگی برای افراد بالای ۶۵ سال است. با افزایش میانگین سن جمعیت در آمریکا، تعداد افرادی که باید حقوق بازنشستگی دریافت کنند هم افزایش پیدا می‌کند. میزان دریافتی حقوق بازنشستگی در آمریکا در ایالات مختلف متفاوت است. همچنین، موقعیت شغلی این افراد در طول اشتغال، میزان پس‌انداز و سرمایه‌گذاری‌های خصوصی تأثیر به‌سزایی در دریافتی آنها در دوره بازنشستگی دارد.

ژاپن:

ژاپن یکی از پیرترین کشورهای آسیایی است و از هر چهار نفر ساکن این کشور، یک نفر بالای ۶۵ سال دارد. سیستم بازنشستگی در ژاپن با کمک‌های مالی و بهداشتی که برای همه مردم فراهم می‌کند، افزایش طول عمر و نهایتاً منجر به افزایش دوران بازنشستگی می‌شود.

در نهایت، هر کشور بر اساس شرایط خود، نظام‌های مختلفی را برای بازنشستگی اجرا می‌کند. این نظام‌ها ممکن است شامل پوشش‌های دولتی، خصوصی، سرمایه‌گذاری، و مستمری باشد. 

همانگونه که ملاحظه می فرمایید، سیستم بازنشستگی در کشورهای توسعه یافته ترکیبی از شرکت های دولتی و خصوصی است و نشان دهنده کارآیی بهتر برنامه های بازنشستگی با وجود هر دو بخش دولتی و خصوصی است و این یکی از مسیرهای توسعه یافتگی است. در ایران نیز باید چنین اقدامات موثری صورت پذیرد تا به یک سیستم کارآمد بازنشستگی دست یابد. 

انواع برنامه ریزی ها برای زمان بازنشستگی

راهکارهای برنامه ریزی متفاوتی برای زمان بازنشستگی وجود دارد از جمله سرمایه گذاری در بازار سرمایه، املاک و مستغلات و … . در بین آنها سرمایه گذاری در بیمه عمر یا بیمه زندگی نیز راهکار مناسبی برای برنامه ریزی زمان بازنشستگی است که در بالا به توضیح آن پرداختیم.

به طور کلی، برنامه‌ریزی برای زمان بازنشستگی نیازمند تامل و تحلیل دقیق است. افراد باید به دقت اقدامات خود را برنامه‌ریزی کنند و در نظر داشته باشند که بازنشستگی یک فرصت برای زندگی بهتر و آرامش بیشتر است. انتخاب راهکارهای مناسب و اعمال تغییرات لازم در زندگی می‌تواند کمک کند تا افراد یک بازنشستگی خوب و موفق داشته باشید.

سخن پایانی

براساس آنچه در این مطلب خواندید، هر دو بیمه بازنشستگی و بیمه عمر نقش مهمی در تأمین امنیت مالی در دوران بازنشستگی ایفا می‌کنند. برای نسل جدید، مهم است که با توجه به شرایط شغلی، سن، و اهداف شخصی، از هر دو این ابزارها بهره‌برداری کنند. بیمه عمر و زندگی یکی از روش های مؤثر برای برنامه ریزی برای زمان بازنشستگی است که به افراد امکان می دهد از زندگی با آرامش و با اطمینان بیشتری لذت ببرند.

همچنین، اهمیت تعیین اهداف مالی و تعیین بودجه برای زندگی پس از بازنشستگی نیز بسیار بزرگ است. افراد باید به دقت محاسبه کنند که چه میزان پس انداز برای زندگی مستقل و مستقر پس از بازنشستگی نیاز دارند و بر اساس آن، اقدام به سرمایه گذاری و برنامه ریزی بیشتری برای آینده خود کنند.